مادر شده و غم فراوان دارد 
در عمق وجود بیت الاحزان دارد  
کوتاه ترین مسیر تا خورشید است
چون سوره کوثری که قرآن دارد

ای کاش بلا ز دامنش دور شود 
چشم همه عاشقان پر از نور شود 
ای کاش خدا خودش مقدر سازد 
تا سیصد وسیزده نفر جور شود

ای کاش که این غصه سرآید باتو 
خورشید جسورانه درآید باتو 
این مرتبه عهد بسته ام با تقویم 
امسال بهار اگر بیاید باتو.... 

گفتند که با کلام جان می آید 
شوری ست که پایان خزان می آید 
هر پنجره عطر استجابت دارد 
آن صبح که صاحب الزمان می آید

یک معجزه شگرف آید آنروز 
با فلسفه های ژرف آید آنروز
از غصه خون های به ناحق جاری 
باید که زمین به حرف آید آنروز

آن روز که دین او ادا  خواهد شد 
از این همه درد و غم رها خواهد شد 
رازی که زمین همیشه در دل دارد 
در صبح ظهور بر ملا خواهد شد

یک عمر گدازه می گرفت از چشمت
سر مستی تازه می گرفت از چشمت
هر روز که میخواست بتابد خورشید
با عشق اجازه می گرفت از چشمت

برگرد ببین که بیشمارند هنوز 
بر گرده این باغ سوارند هنوز 
از چوب درخت ها تبر ساخته اند 
آن قوم که دشمن بهارند هنوز

هم صوم و صلات با علی می آید 
هم حج و زکات با علی می آید
او عاشق حضرت محمد بوده 
ذکر صلوات با علی می آید

گفتند برات می دهد لبهایت 
هی نقل و نبات می دهد لبهایت
تو منشا رحمت دو عالم هستی 
بوی صلوات می دهد لبهایت

این درد نشانی از فراق است هنوز 
منظومه شور و اشتیاق است هنوز 
این سینه به عشق دیدنت می جوشد
نزدیک بیا ببین که داغ است هنوز

ما مردم آرزو به دل را دریاب 
از بار گنه زار و خجل را دریاب 
تو صاحب مطلق جهانی آقا
این کشتی افتاده به گل را دریاب

قلبی که ز تنگی قفس می گیرد 
با آمدنش باز نفس می گیرد     
فرزند برومند علی می آید 
حقی که ز شیعه رفته پس می گیرد

هم لب به طعام و مال آلوده زدیم 
هم طعنه به آنچه یار فرموده زدیم 
گفتیم که از منتظرانت هستیم 
افسوس دوباره لاف بیهوده زدیم

در پیچ و خم مسیر ناپیموده  
ماییم و دلی شکسته و فرسوده 
سخت است که این جمعه ببینیم تو را 
با اینهمه چشم های خواب آلوده